Πρίν μερικά χρόνια, ρώτησαν τόν τότε πρόεδρο Δημοκρατίας Κων. Στεφανόπουλο,άν πρέπει νά κρατούν τήν `Ελληνική Σημαία στίς παρελάσεις, μαθητές από άλλη χώρα. Η απάντηση τού ήταν σαφώς πολιτισμική,αλλά όνειδος γιά τήν ((μετάφραση )) πού έκανε σέ ότι είχε πεί ό Ισοκράτης....!!!! `Είπε λοιπόν ό πρόεδρος = `Ο Ισοκράτης είχε πεί ότι << `Ελλην είναι αυτός πού μετέχει τής `Ελληνικής παιδείας >> `Ετσι ξαφνικά μάθαμε όλοι τόν Ισοκράτη.....!!!!!! Πήραν όλοι λοιπόν ένα στυλό,καί ένα χαρτί καί άρχισαν νά γράφουν, πώς, νά είδατε τί είπε ό Ισοκράτης...???? Καί έτσι όλοι έγιναν ειδικοί, καί μεταφραστές τής `Αρχαίας μας Γλώσσας. Βέβαια ή ντροπή είναι γιά τόν Πρόεδρο, πού έδωσε τό(( σύνθημα)), γιατί περί συνθήματος αχρείας προπαγάνδας επρόκειτο. Ακόμα τρίζουν τά κόκκαλα τού Ισοκράτη.....!!!!!
Τά λόγια τού Ισοκράτη =«...καὶ τὸ τῶν ῾Ελλήνων ὄνομα πεποίηκεν μηκέτι τοῦ γένους, ἀλλὰ τῆς διανοίας δοκεῖν εἶναι, καὶ μᾶλλον ῞Ελληνας καλεῖσθε τοὺς τῆς παιδεύσεως τῆς ἡμετέρας ἢ τοὺς τῆς κοινῆς φύσεως μετέχοντας »
Αυτό τό ηθελημένο λάθος... πού κάνουν είναι στό σημείο - δοκείν είναι, =εκεί υπάρχει κόμμα στό είναι. άν αφερεθεί αυτό τό κόμμα αλλάζει όλη ή φράση. μετά τό κόμμα λέει=καί μάλλον `Ελληνας ..καλείσθε.- τό καλείσθε όλοι τό καταλαβαίνουμε, σημαίνει σέ αποκαλούν `Ελληνα, δέν είσαι. `Οπως θά λέγαμε σήμερα σέ κάποιον πού πήγε στήν Αμερική, μιλάει τήν γλώσσα, μετέχει στά κοινά , καί τόν αποκαλούν Αμερικάνο. Πήρε λοιπόν τήν Υπηκοότητα, αλλά ή Ιθαγένεια είναι άλλη.!!!!!
Είμαστε έθνος ανάδελφον,αυτή τήν φράση τήν είπε ό πρώην πρόεδρος Χρήστος Σαρτζετάκης, καί είναι ό μόνος από όλους όσους ανέλαβαν εξουσία πού τόλμησε νά πεί αυτό πού πίστευε. Βέβαια δέν ήταν πολιτικός, καί γί` αυτό τόλμησε. Τότε πολεμήθηκε από όλους,αντιπολίτευση, καί ΜΜΕ, μέ λυσσαλέο τρόπο.!!!! Μετά από χρόνια έστειλε μιά επιστολή σέ κάποιο περιοδικό, πο΄θ ακόμα τόν πολεμούσε, καί είναι πολύ αναλυτικός. Παραθέτω δύο μικρά αποσπάσματα, τής επιστολής του πού εξηγή καί δίνει απαντήσεις.....!!!!!!!!!!!!
Χ.Σαρτζετάκης= ῎Ηδη ἀπὸ τῶν πρώτων ἡμερῶν τῆς Προεδρικῆς του θητείας, καὶ συγκεκριμένως κατὰ τὴν διάρκειαν ἐπισκέψεώς του εἰς στρατιωτικὰς μονάδας κατὰ τὴν ἡμέραν τοῦ Πάσχα 1985, ὁ Χρῆστος Α. Σαρτζετάκης ἐπεσήμανε, παρουσίᾳ τοῦ Πρωθυπουργοῦ ᾽Ανδρέα Παπανδρέου, εἰς δημοσίας πρὸς τὴν κρατικὴ τηλεόρασι δηλώσεις του τὴν ψηλαφητὴ ἀλήθεια, ὅτι ἐμεῖς οἱ ῞Ελληνες εἴμεθα «῎Εθνος ἀνάδελφον», ἀφοῦ συγγενικά μας ἔθνη δὲν ὑπάρχουν· κατ᾽ ἀντίθεσι πρὸς ἄλλους λαούς, ποὺ δὲν εἶναι μόνοι, ἀλλὰ διαθέτουν συγγενεῖς, ὅπως οἱ σλαβικοὶ λαοί, οἱ ἀραβικοί, οἱ ἀγγλοσάξωνες, οἱ λατινογενεῖς λαοί, κλπ.
῾Η ἐπισήμανσις αὐτὴ ἔγινε εἰς τὸ πλαίσιον μερίμνης γιὰ τὴν μεγαλύτερη ἐνεργοποίησι τῶν ἐθνικῶν μας δυνάμεων, ὅταν ὅλοι συνειδητοποιήσουμε τὶς συνέπειες τῆς ἀνωτέρω ἀληθείας. ᾽Αφοῦ, στερούμενοι συγγενῶν, δὲν ἔχουμε νὰ περιμένουμε σὲ κρίσιμες περιστάσεις τίποτε καὶ ἀπὸ κανένα καὶ θὰ πρέπει γι᾽ αὐτό, νὰ βασιζώμεθα πολλὲς φορὲς εἰς τὶς ἰδικές μας καὶ μόνον δυνάμεις, δεδομένου ὅτι οἱ ξένοι φροντίζουν, ὅπως εἶναι φυσικόν, γιὰ τὰ ἰδικά τους καὶ μόνον ὁ καθένας συμφέροντα.
῾Η ψηλαφητὴ καὶ ἀκαταμάχητη αὐτὴ ἀλήθεια βρῆκε τότε λυσσώδη ἀποδοκιμασία ἀπὸ πολλὲς πλευρές. Πρῶτον, ἀπὸ τοὺς κύκλους ἐκείνων, ποὺ εἶχαν ἀντιδράσει εἰς τὴν ἐκλογὴ τοῦ Χρήστου Σαρτζετάκη ὡς Προέδρου τῆς Δημοκρατίας καὶ ἐξακολουθοῦσαν νὰ τὸν πολεμοῦν μέχρι τοῦ γελοίου σημείου νὰ χαλκεύουν ἐξ ὁλοκλήρου ἀνυπόστατα εἰς βάρος του μυθεύματα ἢ νὰ χλευάζουν, μὲ τὰ γραφόμενα ἀπὸ ἀνοήτους καὶ ἀμαθεῖς κονδυλοφόρους εἰς τὶς ἐφημερίδες καὶ τὰ ἔντυπά τους, καὶ κάθε τι ὑπ᾽ αὐτοῦ λεγόμενο ἢ πραττόμενο. Δεύτερον, ἀπὸ τοὺς ἀνερματίστους ἀπολογητὰς τῆς σταλινικῆς λογικῆς, οἱ ὁποῖοι, ὡς γνήσιοι ἐκφρασταὶ τοῦ χειροτέρου πνευματικοῦ σκοταδισμοῦ, καὶ δὲν ἀνέχονται καμμιὰ ἀναφορὰ εἰς τὸ «ἔθνος» καὶ τὶς ἀδιατίμητες ἀξίες, ποὺ αὐτὸ ἐνέχει. Καὶ τρίτον, ἀπὸ τοὺς σκοτεινοὺς ἐπιβούλους, οἱ ὁποῖοι, χάριν τῶν ἰδίων των ἀνομολογήτων σκοπῶν, δρῶντες πάντοτε ἀφανῶς καὶ ὑπονομευτικῶς, μὲ συστηματικὴ ἐκμετάλλευσι τῶν παθῶν καὶ φιλοδοξιῶν καὶ τῆς ἰδιοτελείας τῶν μέν, ἢ τῆς ἀφελείας καὶ ἀμαθείας τῶν δέ, ἐπιδιώκουν σταθερῶς τὴν ψυχοπνευματικὴ ἀποσάρθρωσι τῆς ἐθνικῆς μας κοινότητος· καὶ οἱ ὁποῖοι βεβαίως διέβλεψαν, ὀρθῶς, εἰς τὰς δημοσίως διακηρυσσομένας θέσεις τοῦ νέου Προέδρου τῆς Δημοκρατίας τὸν κίνδυνον ἐνδυναμώσεως τοῦ γνησίου ἐθνικοῦ λαϊκοῦ φρονήματος, δηλαδὴ ἀπροσδόκητον εἰς τοὺς σχεδιασμούς των ἐμπόδιον.
῞Ομως, παρὰ τὶς λυσσώδεις αὐτὲς ἀντιδράσεις, ὁ ἀφορισμός, ὅτι ἐμεῖς οἱ ῞Ελληνες «εἴμεθα ῎Εθνος ἀνάδελφον» εἶχεν ἀπὸ τῆς πρώτης στιγμῆς τεραστίαν ἀπήχησιν καὶ καθολικὴν ἀποδοχήν. Καὶ ὁ Πρωθυπουργὸς ᾽Ανδρέας Παπανδρέου δημοσίως τὸν ἐπεκαλέσθη, ἀλλὰ καὶ ὁλόκληρος ὁ ἑλληνικὸς λαὸς ἀμέσως, ὡς ὁλοφάνερη ἀλήθεια, τὸν ἐνεστερνίσθη. Εἰσῆλθε πλέον ἔκτοτε ὁριστικῶς εἰς τὸ πολιτικόν μας λεξιλόγιον.
================================================================================Χ Σαρτζετάκης= Καταπίπτει ὄχι βεβαίως μόνον ἐκ τοῦ ἀνωτέρω λόγου. Διότι, κάθε ἐνήμερος τῆς σχετικῆς ἐπιστημονικῆς σκέψεως ἀναγνώστης γνωρίζει, ὅτι ἡ ἔννοια τοῦ «ἔθνους» ἀνέκαθεν συλλαμβάνεται διττῶς : εἴτε ὡς κοινότης φυλετική, εἴτε ὡς κοινότης πολιτιστική, ἀλλὰ καὶ ὑπὸ τὶς δύο αὐτὲς παραδοχὲς ὡς ἐχόντων τῶν μελῶν της, ἐπὶ πλέον καὶ ἀναφαιρέτως, κοινὴν ἱστορικὴν παράδοσιν καὶ κοινὲς προσδοκίες, ὁράματα, ἐπιδιώξεις. Τοιουτοτρόπως, οὐσιαστικῶς οἱ δύο ἀπόψεις δὲν διαφέρουν κατὰ πάντα, ἀλλὰ τοὐναντίον συγκοινωνοῦν ἱκανῶς μεταξύ των. Διότι ἡ κοινὴ ἱστορικὴ παράδοσις, ἡ ὁποία καὶ ἀποτελεῖ συστατικὸν στοιχεῖον τοῦ ἔθνους ὑπ᾽ ἀμφοτέρας, προϋποθέτει κατὰ τὴν χρονικὴν ἀφετηρίαν της καὶ ἐπὶ χρόνους μακροὺς καὶ κοινότητα φυλετικήν. Δι᾽ αὐτὸ ἄλλωστε καὶ ἡ ἄρχουσα ἐπιστημονικὴ ἄποψις διαβλέπει πλήρη τὴν ἔννοιαν τοῦ ἔθνους μόνον εἰς περίπτωσιν συνδρομῆς καὶ τῶν δύο στοιχείων, καὶ τοῦ φυλετικοῦ καὶ τοῦ πολιτιστικοῦ, εἰς κοινότητα ἔχουσαν κοινὰς ἱστορικὰς παραδόσεις καὶ κοινὰς ἐπιδιώξεις ( βλ. π.χ. André LALANDE, Vocabulaire Technique et Critique de la Philosiphie, 9η ἔκδοσις, Παρίσι, P.U.F., 1962, σελ. 665 ). Εἶναι ἀκόμη χαρακτηριστικόν, ὅτι ἡ λέξις «ἔθνος», συντασσομένη μετὰ γενικῆς προσδιοριστικῆς, ἀπαντᾶται εἰς τοὺς ἀρχαίους ῞Ελληνας συγγραφεῖς μόνον πρὸς δήλωσιν ὁμογενῶν, τῆς αὐτῆς φυλετικῆς καταγωγῆς, καὶ μάλιστα εἴτε περὶ ἀνθρώπων (βλ. π.χ. ῾Ομήρου ᾽Ιλιάς, Μ 330, Ρ 552, ῾Ηροδότου ῾Ιστορίαι, Ι 101), εἴτε περὶ ζῴων, διότι ἡ λέξις καὶ ἐπ᾽ αὐτῶν χρησιμοποιεῖται, πρόκειται ( βλ. π.χ. ῾Ομήρου ᾽Ιλιάς, Β 87, Σοφοκλέους ᾽Αντιγόνη, 344 ). Συγκεκριμένως μάλιστα, ἀναφερόμενος εἰς τὸ ἑλληνικὸν ἔθνος, ὁ ῾Ηρόδοτος ρητῶς λέγει (῾Ιστορίαι, VIII 144 ), ὅτι « τὸ ἑλληνικὸν, ἐὸν ὅμαιμόν τε καὶ ὁμόγλωσσον, καὶ θεῶν ἱδρύματά τε κοινὰ καὶ θυσίαι ἤθεά τε ὁμότροπα,...» (βλ. τὸ κείμενον π.χ. εἰς τὴν ἔκδοσιν τοῦ Ph. LEGRAND τῆς Collection Budé, HERODOTE, Histoires, τόμος VIII, Παρίσι 1964, σελ. 160). Εἰς δὲ τὴν λατινικήν, ἡ ἀντίστοιχος λέξις natio ἐκ τῆς ὁποίας καὶ προέρχονται οἱ δηλοῦντες τὸ «ἔθνος» ὅροι τῆς γαλλικῆς, ἀγγλικῆς καὶ ἰταλικῆς γλώσσης (nation, nazione), ἐτυμολογεῖται ἀπὸ τὸ ρῆμα nasci, τὸ ὁποῖον σημαίνει γεννῶμαι, μάλιστα δὲ ἡ αὐτὴ λέξις natio κατονομάζει, κατὰ τὶς λατινικὲς πηγές, καὶ τὴν Θεὰν τῆς γεννήσεως. Αὐτὴ ἀκριβῶς ἡ ἀντίληψις, περὶ κοινῆς φυλετικῆς καταγωγῆς τῶν ἀποτελούντων τὸ ἔθνος ἀτόμων παρέμεινεν οὐσιαστικῶς ἀλώβητος καὶ ὅταν, ἀργότερον, ἐξῄρετο πρωτευόντως τὸ κριτήριον τῆς πολιτιστικῆς κοινότητος, ἀκριβῶς μέσῳ τοῦ στοιχείου τῆς κοινῆς ἱστορικῆς παραδόσεως, πάντοτε καὶ ἀναφαιρέτως ἀξιουμένου, κατὰ τὰ προεκτεθέντα.
῞Ωστε, κατὰ τὰ κοινῶς παραδεδεγμένα, μόνον τὸ στοιχεῖον τῆς πολιτιστικῆς κοινότητος δὲν ἀρκεῖ γιὰ τὴν συγκρότησι τοῦ ἔθνους. ῾Η περὶ τοῦ ἀντιθέτου διαβεβαίωσις τοῦ συνεργάτου σας, μὲ τὸν ἀφορισμό του, ὅτι, δῆθεν, « ἡ κλασσικὴ νοηματοδότηση τῆς ἐθνικότητάς μας » ὑπῆρξεν, ὅτι «῞Ελληνες εἶναι οἱ τῆς ἑλληνικῆς παιδείας μετέχοντες» , βασίζεται σὲ ἐπιπολαία θεώρησι καὶ ἐντεῦθεν κραυγαλέα παρανόησι τῶν πηγῶν. Πράγματι, προεξετέθη ἤδη, ὅτι αὐτὸς ὁ πατήρ τῆς ῾Ιστορίας ῾Ηρόδοτος ρητῶς χαρακτηρίζει τὸ «ἑλληνικὸν» ὡς « ὅμαιμον ». ᾽Αλλὰ καὶ τὸ σχετικὸν κείμενον ἐκ τοῦ Πανηγυρικοῦ τοῦ ᾽Ισοκράτους ( IV 50 ), τὸ ὁποῖον ἀποπειρᾶται νὰ ἀξιοποιήσῃ ὁ ἀρθρογράφος σας, λέγει ἀκριβῶς τὰ ἑξῆς : «...καὶ τὸ τῶν ῾Ελλήνων ὄνομα πεποίηκεν μηκέτι τοῦ γένους, ἀλλὰ τῆς διανοίας δοκεῖν εἶναι, καὶ μᾶλλον ῞Ελληνας καλεῖσθε τοὺς τῆς παιδεύσεως τῆς ἡμετέρας ἢ τοὺς τῆς κοινῆς φύσεως μετέχοντας » ( βλ. τὸ κείμενον π.χ. εἰς τὴν ἔκδοσιν τῶν Georges MATHIEU καὶ Émile BRÉMOND τῆς Collection Budé, ISOCRATE, Discours, τόμος ΙΙ, Παρίσι, 1967, σελ.26). Δὲν λέγει, λοιπόν, ὁ ᾽Ισοκράτης, ὅτι ῞Ελληνες « εἶναι » οἱ τῆς ἡμετέρας παιδεύσεως μετέχοντες, ὅπως, κατὰ διαστροφὴν τοῦ κειμένου, διατείνεται ὁ ἀρθρογράφος σας, ἀλλὰ ὅτι αὐτοὶ « καλοῦνται » ῞Ελληνες· ἀκριβῶς ὅπως κατὰ τὴν σύγχρονον ἐποχήν - πρόκειται περὶ τοῦ ἰδίου φαινομένου - ἀποκαλοῦμε ἀμερικανάκια αὐτούς, οἱ ὁποῖοι, χωρὶς νὰ εἶναι ᾽Αμερικανοί, ὁμιλοῦν τὴν γλῶσσαν των καὶ μιμοῦνται ἀμερικανικὰ πρότυπα ζωῆς. Τὸ πρᾶγμα δέ, διὰ κάθε σκεπτόμενον μελετητήν, εἶναι οὐσιωδῶς διάφορον ! Διαφορὰ, προκύπτουσα καὶ ἐκ τῆς χρήσεως προηγουμένως, εἰς τὴν αὐτὴν περίοδον τοῦ λόγου, τῶν, τονιζομένων ἀνωτέρω, λέξεων «ὄνομα» , «δοκεῖν» καὶ «μᾶλλον» . ῎Αλλωστε, ὁ ἴδιος ᾽Ισοκράτης προηγουμένως εἰς τὸν αὐτὸν λόγον του, ἀναφερόμενος εἰς τὴν πόλιν τῶν ᾽Αθηνῶν, λέγει κατὰ λέξιν, ὅτι «ταύτην γὰρ οἰκοῦμεν οὐχ ἑτέρους ἐκβαλόντες οὐδ᾽ ἐρήμην καταλαβόντες οὐδ᾽ ἐκ πολλῶν ἐθνῶν μιγάδες συλλεγέντες, ἀλλ᾽ οὕτω καλῶς καὶ γνησίως γεγόναμεν ὥστ᾽ ἐξ ἧσπερ ἔφυμεν, ταύτην ἔχοντες ἅπαντα τὸν χρόνον διατελοῦμεν, αὐτόχθονες ὄντες καὶ τῶν ὀνομάτων τοῖς αὐτοῖς οἷσπερ τοὺς οἰκειοτάτους τὴν πόλιν ἔχοντες προσειπεῖν» ( βλ. Πανηγυρικός, IV 24, ἔνθ᾽ ἀνωτ. σελ. 20 ). Περικοπή, ἡ ὁποία καὶ ἀπὸ μόνη της ἀποκλείει νὰ ἀποδίδωνται εἰς τὸν ᾽Ισοκράτη τὰ ἀντίθετα τῶν ὅσων πράγματι εἶπε ! Καὶ ἀκόμη : πῶς ὁ ᾽Ισοκράτης ἠγωνίζετο διὰ τὴν ἕνωσιν ὅλων τῶν ῾Ελλήνων ὑπὸ τὴν ἡγεσίαν τοῦ Φιλίππου Β' τῆς Μακεδονίας, προκειμένου νὰ ἐκστρατεύσουν, ὅλοι ἀπὸ κοινοῦ, ἐναντίον τῶν Περσῶν, καίτοι ἀπὸ τὰ ἑλληνικὰ φῦλα οἱ Μακεδόνες, ἀλλὰ καὶ οἱ Θεσσαλοί, δὲν εὑρίσκοντο εἰς τὸ αὐτὸ πολιτιστικὸν ἐπίπεδον πρὸς τοὺς ᾽Αθηναίους ἢ τοὺς Λακεδαιμονίους, ἐὰν ὄντως ὡς κριτήριον τῆς ἑλληνικότητος ὑπελάμβανε μόνον τὴν πολιτιστικὴν κοινότητα ;
Νὰ ἀφίσῃ, λοιπόν, ἥσυχη ὁ συνεργάτης σας τὴν κλασσική μας πνευματικὴ κληρονομία, ἀφοῦ ἀποδεδειγμένως δὲν ἠμπορεῖ νὰ τὴν κατανοήσῃ. Καί, πρὸ παντός, νὰ μὴ τὴν διαστρέφῃ !...
================================================================
ΤηΛεΓρΑφΟς= Στίς αναρτήσεις μας ορισμένες φορές συμπεριλαμβάνονται στοιχεία, φωτογραφίες, εικόνες....πού είναι σέ Δημόσια Προβολή. Ως έκ τούτου θεωρούμε πώς δέν παραβιάζουμε τόν Νόμο περί Πνευματικών Δικαιωμάτων. `Εάν πάρ` όλα αυτά κάποιος νιώθει Θιγόμενος, Παρακαλούμε ειδοποιήστε μας μέ μήνυμα στην Συγκεκριμένη Ανάρτηση, γιά νά τό αφαιρέσει ό εκάστοτε συντάκτης , πού έχει καί τήν ευθύνη γιά κάθε ανάρτηση του ....!!!!!
===============================================================================
ανάρτηση Κ.Γ.Κ.
Σχόλια